Het begin
Beginnen we met een stukje voorgeschiedenis, want het heden van de Sportvereniging Dalfsen is nauw verweven met het verleden, het sterkst tot uitdrukking komend in de clubkleuren van de vereniging: rood-geel, die al van 1928 dateren!!
Al vóór 1920 werd er namelijk in Dalfsen al druk gevoetbald. Er waren zelfs meerdere voetbalverenigingen. De oudste voetbalverenigingen waren Rapiditas en Spartaan, in 1922 gewijzigd in Voetbalvereniging ‘Dalfsen’, weer later Dalfser Voetbal Club DVC.
In de tweede helft van de jaren twintig jaren ontstonden er meer voetbalclubs in Dalfsen. In de jaargangen van de Dalfser Courant uit die tijd – komen we namelijk verslagen tegen van wedstrijden van DVC tegen Sportclub Dalfsen en DVO, en in de ‘Dalfser’ van 6 april 1928 wordt de oprichting gemeld van de voetbalvereniging De Jonge Kampioenen (DJK), die start met 29 leden. In die twintiger jaren werden er in Dalfsen ook junioren-clubs opgericht, zoals DWS (Door Wilskracht Sterk), TOP (Tot Ons Plezier) en, in de buurtschap Ankum, de Ankummer Boys. De oprichting van de Ankummer Boys was een initiatief van schoolmeester Van der Meulen, zelf oud speler van Go Ahead Deventer.
Ankummer Voetbal Club AVC
Uit die Ankummer Boys ontstond in 1928 AVC, de Ankummer Voetbal Club, en dat zou uiteindelijk de voorloper zijn van de huidige Sportvereniging Dalfsen. De clubkleuren werden, hoe kan het anders, rood-geel, de kleuren van Go Ahead, waarbij meester Van der Meulen gevoetbald had. De club was helaas geen lang leven beschoren. Al na 4 jaar, in 1932, werd de Ankummer Voetbal Club opgeheven. De concurrentie van de voetbalclubs uit dorp Dalfsen was blijkbaar te groot. Er verstreken in de buurtschap Ankum vier voetballoze jaren, maar in 1936 kwam er weer een nieuwe voetbalvereniging van de grond: de Ankummer Voetbal Vereniging, kortweg AVV. De eerste maanden speelde AVV op het terrein van bakker-caféhouder L. Massier aan de Hessenweg (Het Roode Hert). In 1937 vond er een verhuizing plaats naar een weiland van penningmeester Hulsebosch, ook aan de Hessenweg, even ten oosten van de Gerner Slag.
Versterking
Het was ook het jaar waarin de Ankummer Voetbal Vereniging flinke versterking kreeg uit dorp Dalfsen. De eerste vier ‘overlopers’ – zij kwamen van de Dalfser Voetbalclub DVC – waren de gebroeders Jan en Willem Rientjes, Gerard van der Vegt en Paul Siero, later gevolgd door andere spelers van DVC en ook van Sportclub Dalfsen. Het betekende weldra het einde van de Dalfser Voetbal Club DVC en van Sportclub Dalfsen. De Jonge Kampioenen DJK was toen al lang van het voetbaltoneel verdwenen.
De toestroom vanuit dorp Dalfsen – er waren op een gegeven moment meer Dalfsenaren dan Ankummers – leidde al spoedig tot een wijziging van de naam van Ankummer Voetbal Vereniging in Algemene Voetbal Vereniging, maar het bleef wel AVV. In 1939 werd de vereniging ontbonden wegens spelerstekort. Veel jongens
werden toen namelijk vanwege de mobilisatie opgeroepen voor de dienstplicht.
(Her)oprichting
We schrijven inmiddels voorjaar 1942. In de kapsalon van Jan Rientjes aan de Wilhelminastraat is de voetbalsport steevast een onderwerp van gesprek bij veel van zijn vaste klanten. Geen wonder, want zij waren, net als ‘de kapper’, tot aan de ontbinding van de vereniging in 1939, lid geweest van AVV. En zo werden er, in de salon van kapper Rientjes, in dat donkere oorlogsjaar, plannen gesmeed voor de (her)oprichting van een voetbalclub. De naam werd weer AVV, Algemene Voetbal Vereniging, mede omdat de bezetter de oprichting van een nieuwe club niet toestond.
Het voetballen beperkte zich hoofdzakelijk tot vriendschappelijke wedstrijden tegen clubs uit de directe omgeving en gespeeld werd er op het veld van de in 1939 ontbonden vereniging, dus bij bestuurslid Hulsebosch aan de Hessenweg. Het was echter niet van lange duur: er ontstond een spelerstekort, doordat veel leden moesten onderduiken of door de Duitsers tewerkgesteld werden. De vereniging bleef nog wel bestaan, maar het was een sluimerend bestaan met nog maar af en toe een wedstrijd.
Maar al kort na de bevrijding, in mei 1945, ging de bal weer rollen. Al spoedig telde de vereniging meer dan 50 leden, dus meerdere elftallen en nog in diezelfde maand werd er al in competitieverband gespeeld.
Velden
Gespeeld werd op een stuk weiland aan de Wilhelminastraat, ongeveer tegenover het RK kerkhof, beschikbaar gesteld door caféhouder Bernard Lenferink (inmiddels clubcafé). Een jaar later werd het een officieel voetbalveld dat op donderdag 16 mei 1946 feestelijk in gebruik genomen werd met een wedstrijd tegen OVC uit Ommen en met muzikale medewerking van Excelsior. Veldperikelen bleven er nadien overigens wel. In 1947 werd er gevoetbald op een terrein bij Noordman en in 1948 stelde molenaar Feijen een terrein beschikbaar naast zijn maalderij waarop gedurende vele jaren is gevoetbald. Er werden ook successen geboekt. In de onderafdeling van de KNVB klom het 1e elftal in het seizoen 1954-1955 op naar de 1e Klasse A en één jaar later wist het zelfs door te stoten naar de 4e Klasse van de ‘grote’ KNVB. Het succes was evenwel van korte duur: één seizoen later volgde al weer degradatie naar de onderafdeling.
Omnivereniging
De grootste mijlpaal in de geschiedenis van de vereniging, met verstrekkende positieve gevolgen, deed zich voor in 1963. Het bestuur had in die tijd een nieuwe secretaris gekregen in de persoon van Arend Vrielink, toen werkzaam op de gemeentesecretarie van Dalfsen (later gemeentesecretaris in Goor). Hij gaf de aanzet tot de oprichting van een afdeling gymnastiek. Dat was op 23 augustus 1963 en gelijktijdig werd de Algemene Voetbal Vereniging AVV omgedoopt in Sportvereniging Dalfsen, kortweg SVD. Meerdere mijlpalen volgden elkaar toen in een snel tempo op.
Eén jaar later, in 1964, zag het clubblad ’t Babbeltje het levenslicht. Sindsdien is dat blad maandelijks verschenen en is in al die jaren een zeer belangrijke informatiebron geweest voor de leden van SVD. Een gedenkwaardig jaar was 1967, toen het 25-jarig jubileum werd gevierd. De vereniging telde toen ruim 450 leden.
Handbal
Er gebeurde na dat jubileumjaar 1967 nog veel meer.
Bij de dames werd behoefte gevoeld aan een teamsport en dat leidde op 10 juni 1968 tot de oprichting van een afdeling dameshandbal, in 1972 uitgebreid met herenhandbal. Het was een schot in de roos! Heden ten dage spelen de dames op nationaal niveau, in de eredivisie en een tweetal dames speelt zelfs bij buitenlandse clubs en in het nationale handbalteam! Het herenhandbal beleefde ook hoogtepunten, maar bleek uiteindelijk toch geen bestaansrecht te hebben.
Een andere belangrijke gebeurtenis was de opening van het sportcomplex Gerner op 16 augustus 1969. Dat was ook wel noodzakelijk want het terreinprobleem was door het groeiende ‘voetballegioen’ (ook mede door de in 1962 opgerichte zustervereniging ASC) erg nijpend geworden. Van gemeentewege was daarom in 1967 al een noodvoorziening getroffen door de aanleg van een paar speelvelden aan de Brethouwerstraat.
Van het een komt het ander. Bij een sportpark hoort een clubgebouw. Vier maanden na de opening van het sportpark, op 27 december 1969, kon SVD haar nieuwe clubgebouw in gebruik nemen. In 1972 werd op grootse wijze het 40-jarig jubileum gevierd, met o.a. een voetbalwedstrijd tegen, hoe kan het anders, Go Ahead uit Deventer.
De groei van de vereniging leek daarna onstuitbaar. In 1973, op 23 april, vond de oprichting plaats van een afdeling korfbal, waardoor de omni-vereniging SVD vier afdelingen ging tellen. In 1986 werd deze afdeling overigens verzelfstandigd en later opgeheven.
De groei en bloei van de Sportvereniging Dalfsen kwam in 1980 andermaal tot uitdrukking toen het duizendste lid kon worden ingeschreven in de persoon van Cisca Cents, die overigens kort daarna naar elders vertrok. En natuurlijk was het weer feest in 1992, toen de vereniging een halve eeuw bestond. Alle afdelingen werkten daaraan mee: een handbaltoernooi, een grootse uitvoering de afdeling gymnastiek, een voetbalwedstrijd tussen Dalfsen 1 en een elftal oud-internationals. Daarnaast waren er tal van activiteiten voor de jeugd.
Activiteiten
De Sportvereniging ontplooide in de loop der jaren ook tal van nevenactiviteiten. Een nog steeds jaarlijks terugkerend evenement is het Damovofeest rond hemelvaartsdag, in 1957 voor de eerste keer georganiseerd. (Damovo staat voor DAlfser MOtorclub en VOetbalvereniging; de motorclub is een aantal jaren geleden opgeheven.) Dan was er de jaarlijkse bazaar ten bate van de kas en in de zestiger jaren werden grote wijnfeesten georganiseerd als bijdrage aan de bouw van het zwembad. Vanwege het grote succes werd dit feest daarna nog een aantal jaren met veel succes herhaald. De clubkleuren rood-geel van SVD werden ook steevast met gepaste trots uitgedragen door de elftallen en teams tijdens de jaarlijkse Dalfser avondwandeldriedaagse. Vaste activiteiten zijn voorts nog steeds de dropping kort na nieuwjaar en de klaverjaswedstrijden in het clubgebouw gedurende de wintermaanden.
Tot zo ver de geschiedenis van 80 jaar SVD, voorheen AVV, en wat daaraan voorafging. De vereniging functioneert overigens niet meer als omnivereniging. Enkele jaren (1 januari 2005) geleden werden de afdelingen voetbal, gymnastiek en handbal verzelfstandigd, maar gingen wel verder onder dezelfde naam Sportvereniging Dalfsen.
