INTERVIEW | Jacob Grooten over de stand van zaken bij SV Dalfsen 1

De laatste wedstrijd van SV Dalfsen 1 dateert van bijna acht maanden geleden en het is in de periode daarna vrij stil gebleven rondom het eerste elftal. Maar achter de schermen gebeurde er genoeg en de ploeg bleef trainen, voor zover dat kon en mocht. Wat heeft de selectie gedaan en hoe staat de groep er nu voor? Een terugblik en een update over de stand van zaken met hoofdtrainer Jacob Grooten.

Het seizoen 2020/2021. Na een jaar in de noordelijke eerste klasse mochten jullie het proberen in district oost. In drie wedstrijden haalde je zes punten én was je door in het bekertoernooi. Een droomstart?
“Ja, eigenlijk was ik super tevreden. We begonnen beter dan het jaar ervoor. Terwijl deze competitie, de eerste klasse oost, toch wel sterker is dan de noordelijke. Daar zaten ploegen in die kwalitatief tweedeklasser waren. Dat we dit seizoen snel twee keer wonnen, gaf echt een motivatie. Daar was ik heel trots op en blij mee. Al hadden we voor mijn gevoel de beste clubs nog niet gehad.”

De pret was van korte duur. Al snel werd duidelijk dat ook dit seizoen overschaduwd zou worden door coronabeperkingen. Nieuw was bijvoorbeeld het spelen zonder publiek. Hoe heb je dat ervaren?
“De voorbereiding verliep nog redelijk normaal. Ook de eerste competitiewedstrijden waren met publiek, daarna speelden we nog twee keer zonder toeschouwers. Natuurlijk was dat al balen. Je hebt graag publiek erbij, de reuring langs de kant. Maar als de wedstrijd eenmaal bezig is en ik sta langs het veld, dan richt ik me op het spel. Eerlijk gezegd kon ik me er wel van afsluiten dat er geen publiek bij was. Ik ben zo gefocust op wat ik moet doen, dat ik dat wel vergeet. Maar natuurlijk is het leuker mét publiek.”

En toen ging het amateurvoetbal helemaal op slot. Wat hebben jullie gedaan de afgelopen acht maanden?
“We zijn gelijk in kleine groepjes gaan trainen. Eerst in viertallen, toen een periode in tweetallen en later weer in viertallen. Telkens afhankelijk van wat mocht volgens de coronaregels. En dat konden we in eerste instantie goed volhouden. Je wordt er ook creatief van. De jongens hebben er ook wel van genoten, van bepaalde nieuwe oefenvormen. Maar naar mate het langer duurt, komt toch de sleur erin. Je hebt geen doel. Waar train je dan nog voor? Uiteindelijk hebben we begin mei het gas eraf gehaald. Even twee weken niet het veld op. Daar waren de spelers ook wel aan toe, na zo lang trainen zonder doel. Inmiddels hebben we de draad weer opgepakt.”

Hoe lang heb je nog gedacht dat het seizoen wel hervat zou worden?
“Volgens mij heb ik tot vier keer toe een nieuwe voorbereiding gemaakt. Eerst hoopten we begin januari weer te kunnen starten, dat werd eind februari, daarna april. Elke keer hoop je dat het seizoen nog opgestart wordt. Maar continu was er die teleurstelling. Dat was heel lastig. Uiteindelijk heb ik in april de hoop opgegeven. Toen had ik er geen vertrouwen meer in dat de competitie of die regiocup er nog zou kunnen.”

Nu lijkt het er toch op dat we de coronabeperkingen echt achter ons gaan laten. Hoe ziet jullie programma richting het nieuwe seizoen eruit?
“We hebben na een korte pauze nu weer twee weken getraind en gaan door tot zondag 20 juni. Dan wil ik met een grote groep elf tegen elf spelen. Met de nieuwe versoepelingen mag dat gelukkig weer. Na de vakantie pakken we op zondag 8 augustus de draad weer op, een week eerder dan normaal. Een bewuste keuze. Het wordt na zo’n lange tijd een hele klus om de groep weer echt wedstrijdfit te krijgen. Daar maak ik me best een beetje zorgen over. Dus we pakken een weekje extra om geleidelijk aan fit te worden. Eerst anderhalve week trainen en dan oefenpotjes, waarin we veel gaan doorwisselen. We spelen tegen Heino, Borne, Hellendoorn en SVI. Als het goed is start daarna het bekertoernooi op 5 september en de competitie drie weken later.”

Van de selectie waarmee je op 11 oktober 2020 de laatste wedstrijd speelde is dan niet iedereen er meer bij.
“Klopt, een aantal spelers is gestopt. Ruben Middelveen afgelopen winter al, vanwege studie. Zonde, want hij deed het naar behoren. Dat Gijs Wiltvank stopt is ook ontzettend jammer, hij was een vaste waarde bij mij. Technisch onvoorstelbaar goed, een rustpunt en een speler met een groot tactisch vermogen. Ik heb hem zelfs wel eens vergeleken met Frenkie de Jong. Maar Gijs gaat in Groningen wonen en dus is het begrijpelijk dat hij stopt. Ook Remco Hultink is er niet meer bij. Hij heeft vooral pech gehad met concurrentie voorin, waardoor hij minder heeft gespeeld de laatste jaren. Dan kan ik goed begrijpen dat hij een stapje terug doet en in het derde gaat voetballen. Het is een prima kerel, is er altijd bij en zeurt eigenlijk niet. Voor Ole Woltmeijer geldt eigenlijk ook dat de concurrentiestrijd te groot is. Tijdens een wedstrijd heb ik wel eens op de bank gekeken en dan zaten er soms vier of vijf aanvallers. Uiteindelijk heeft Ole besloten om in het tweede te gaan spelen. Ook voor hem een logische stap.”

Remco Hultink, Gijs Wiltvank, Ruben Middelveen en Ole Woltmeijer stoppen bij Dalfsen 1

Wat krijg je ervoor terug?
“Gelukkig is er aanwas vanuit de jeugd. Vince van den Anker zat afgelopen seizoen al bij het eerste elftal, maar was officieel nog jeugdspeler. Dann Kottink heeft al gedebuteerd en maakt nu de definitieve stap vanuit JO19-1. Verder stromen Rens Brekveld en Kariem Own door vanuit de jeugd. Rens kan uit de voeten als linksback en Kariem zie ik vooral als middenvelder, maar zou ook in de achterhoede kunnen spelen. Dat deze vier talent hebben is duidelijk, maar ze moeten nog wel een grote stap maken. Dat merk je aan hun fysiek, maar ook de handelingssnelheid en een bepaald gochme dat hoort bij het seniorenvoetbal. Ze moeten nog veel leren, maar zijn volop aanwezig, dat is goed. Verder krijgen we verdediger Jesse Bos erbij en heeft middenvelder Yoren Dam nu een aantal keer meegetraind.”

Jesse en Yoren komen over van ASC’62. Hoe is die overgang gegaan?
“Het is wel goed om daar even duidelijk in te zijn. Yoren heeft mij een tijdje terug benaderd voor een gesprek. Daar heb ik toen direct het bestuur van op de hoogte gesteld, dat ook gelijk open kaart heeft gespeeld naar ASC’62. Dat gesprek heeft plaatsgevonden, Yoren heeft een aantal keer meegetraind en uiteindelijk zijn keuze gemaakt. Hij blijft voorlopig wel gewoon speler van JO19-1, maar het is zeker een jongen voor de toekomst. Rustig aan de bal, sterk in z’n passing en tactisch goed. Jesse is een verdediger en speelde bij ASC’62 in een lager elftal. In het verleden heb ik hem vaak zien spelen in het eerste team en daar vond ik hem een van de beteren. We hebben twee gesprekken gehad en inmiddels heeft ook Jesse een aantal keer meegetraind. Hij is fysiek sterk en dat is iets dat onze selectie zeker kan gebruiken.”

Vier stoppers en een aantal nieuwe gezichten. Dat betekent dat ook een groot deel van de selectie in tact blijft.
“Klopt, al had dat ook echt anders kunnen zijn. Jeroen Kamphuis en Joren Rietman zijn onlangs benaderd door een club uit de derde divisie. Toen ik dat hoorde zat ik wel even met m’n handen in het haar. Ik gun ze die stap wel natuurlijk. De derde divisie is gigantisch en ze verdienen het ook. Maar het zou voor ons een flinke aderlating zijn. Uiteindelijk hebben ze allebei vrij snel besloten om het niet te doen. Dat is wel een compliment naar ons elftal en de vereniging.”

In de staf zien we ook een aantal veranderingen. Wie raak je kwijt?
“Wim Kamphuis stopt. Hij was assistent- en hersteltrainer. Wim heeft altijd gezegd ‘als ik zestig word, dan is het klaar’. Ik kan me ook wel voorstellen dat hij het een keer mooi vindt en op vrijdagavond lekker vrij wil. Wel jammer, want het is een fijne man om erbij te hebben. Hij is fanatiek en we voerden vaak goede discussies. Over het spel, maar ook over de omgang met sommige spelers. Wim Ekkelenkamp (spitsentrainer) stopt ook, hij gaat meer bij de jeugd doen. De beide verzorgsters nemen ook afscheid, Sanne Jonkman en Mirjan Haarman. Sanne vanwege onregelmatig werk en Mirjan heeft het te druk met haar eigen zaak. Logisch dat ze stoppen, maar wel heel jammer.”

Wie zijn op dat vlak de nieuwe gezichten?
“Op de vrijdagavond komt Mart Seubers erbij als fysiotherapeut. Daar ben ik heel blij mee. Als een speler bijvoorbeeld gekraakt moet worden, dan kan dat bij hem. Maar voor de woensdag en de zondag zijn we nog wel op zoek naar een fysio of een verzorger. Daar zal misschien nog een vacature voor geplaatst worden. Ook wil ik er eigenlijk nog wel iemand bij hebben. Een assistent, of spitsentrainer, geef het een naam. Dat hoeft niet eens iemand te zijn die er drie keer in de week bij is. Ik heb iemand op het oog daarvoor en we gaan binnenkort een kop koffie drinken. Verder gaat Gert van Ringen gewoon door als leider, Dinand Rosink blijft keeperstrainer en Niek van der Vegt gaat vlaggen als er geen assistent-scheidsrechter is aangesteld door de KNVB.”

Stafleden Sanne Jonkman, Wim Kamphuis en Mirjan Haarman nemen afscheid van Dalfsen 1 (Wim Ekkelenkamp ontbreekt op de foto)

Het laatste kampioenschap is alweer twee jaar geleden, maar het is nog altijd wachten op een volledig seizoen in de eerste klasse. Met welk doel gaan jullie komend seizoen in?
“Handhaven. Dat is de heldere doelstelling. We krijgen in de eerste klasse oost echt te maken met goede ploegen. Als je dan weer leest dat andere teams er spelers bij krijgen van hoofdklassers, van derdedivisionisten… Dat is bij ons natuurlijk niet zo. Wij moeten ervoor zorgen dat we als team er staan. Werklust, winnaarsmentaliteit en het collectief, daar moeten wij het van hebben. Daarmee gaan we er alles aan doen om in de eerste klasse te blijven. Twee ploegen gaan er rechtstreeks uit, eentje speelt nacompetitie. Maar mocht handhaving eventueel via de nacompetitie lukken, dan zal de vreugde daar niet minder om zijn.”

Als SV Dalfsen straks weer de eerste wedstrijd speelt, dan heeft het publiek jullie bijna een jaar niet kunnen bekijken. Wat gaan de supporters zien?
“Natuurlijk de nieuwe jongens die erbij zijn. Maar ze gaan ook zien dat juist de ervaren spelers wéér een stap gemaakt hebben. En dat wil ik toch even benadrukken. Ze zijn slimmer gaan voetballen, volwassener. En dat vind ik echt een groot verschil ten opzichte van een aantal jaar geleden. Die jongens komen van een laag niveau, laten we eerlijk zijn, begonnen in de vijfde klasse. Maar telkens maken ze weer een stap. Dat is zo knap. Daarnaast worden we technisch steeds beter en gaan we ons spelletje – hoog tempo, verzorgd positiespel en aanvallend voetbal – steeds beter uitvoeren.”

Die sprong naar de eerste klasse heb jij ook gemaakt als trainer. Je zei al dat er links en rechts wat interesse was voor sommige spelers. Hoe zit het met de trainer?
“Je hoort af en toe wel eens wat. Dat je ergens op een lijstje staat, of dat ze je gaan benaderen. Maar altijd via-via, er is niets concreet geweest van een andere club. Die weten natuurlijk ook dat ik nog een contract bij SV Dalfsen heb tot 2023.”

Afgelopen seizoen was je natuurlijk wel actief bij HHC Hardenberg en volgde je de opleiding UEFA A / Trainer-Coach I. Hoe is dat gegaan in zo’n coronaseizoen?
“Bij HHC was ik als stagiair betrokken bij het eerste elftal. Twee keer per week op het trainingsveld en de thuiswedstrijden bijwonen. Dat het seizoen zo snel werd afgebroken, is ook in dat opzicht enorm jammer. Ik had heel graag op dat niveau willen leren en dat is beperkt gebleven. De opleiding kan ik overigens wel volgens planning afronden, op 8 en 10 juni zijn de examens. Mocht ik het diploma halen, dan kan ik daarmee als hoofdtrainer aan de slag op alle amateurniveaus en als assistent-trainer in het profvoetbal.”

Terug naar SV Dalfsen. Alles wijst erop dat de meeste coronamaatregelen straks verleden tijd zijn. Waar kijk je het meest naar uit als het nieuwe seizoen op een normale manier kan beginnen?
“Een heerlijke pot voetbal, met dit mooie weer én publiek erbij. Dat iedereen blij is, gewoon het hele voetbalspektakel. Ik kijk er ook naar uit om weer te gaan bouwen aan iets nieuws. Om weer een selectie neer te zetten waar iets moois mee gaat gebeuren. Maar vooral om heel veel mensen weer te ontmoeten. Sommige mensen heb ik een jaar niet gezien, vrijwilligers die op zondag altijd bij de voetbal komen. Hoe mooi is het om hier met hen straks weer gezellig een biertje te drinken op het terras!”

Fotografie: Kristian Giesen

Volg SV Dalfsen op social media: